మూర్ఖుడైన రాజు

ఒక ఊరిలో ఓ రాజు ఉండేవాడు. ఆ రాజు చాలా మూర్ఖుడు. ప్రజలను సరిగా చూసుకునేవాడు కాదు, వాళ్ళ గురించి ఆలోచించేవాడు. రాజు తన మనసులో ప్రజల కోసం ఏమీ చేయడు. అతను ప్రజలను బద్ధకంగా చూస్తూ, వారిని ఎన్నో బాధలకు గురి చేసేవాడు. అతనికి ఏ విషయమైనా అర్ధం కావడంలో కష్టం ఉండేది. ప్రజల కష్టాలపై తనదైన దృష్టి ఉండేది, కానీ అతని పనులు అంతా ప్రజల ప్రయోజనానికి కాకుండా తన స్వార్థం కోసం ఉండేవి.

ఒకరోజు, రాజు ముందు ఇద్దరు మనుషులు వచ్చారు. వారు "సంగతివాళ్ళు" అని పిలవబడే మోసపోయే వృత్తి గల వ్యక్తులు. ఆ ఇద్దరూ ఎంతో మోసపూరితమైన వాడి కష్టాన్ని తమకు లాభంగా మార్చే దారిని కనుగొన్న వారు. వారు రాజుతో పలుకరించారు, “మేము చాలా మంచి బట్టలు నేస్తాము. మాలాగా ఎవ్వరూ నేయలేరు. మీ గొప్పతనం విని మేము మీకు ప్రత్యేకమైన బట్టలు నేసి ఇవ్వాలని వచ్చాము,” అని చెప్పారు.

రాజు విన్నవారిని మెచ్చుకుంటూ, వారి ప్రతిష్టను మరింత పెంచడం కోసం “మీరు ఎలాంటి బట్టలు నేస్తారో చెప్పండి” అన్నాడు. అయితే, వారిది ఒక మోసం తప్ప మరొకటి కాదు. వారు వెంటనే చెబుతూ, "మేము పట్టు వస్త్రాలు నేస్తాము. అవి తెలివైన వారికే కనబడతాయి. తెలివితక్కువవారికి కనబడవు,” అని చెప్పారు.

రాజు ఈ మాటలు విని గర్వపడిపోయాడు. అతనికి తన తెలివితక్కువతనం ఎప్పటికీ తెలుస్తుందని అనిపించలేదు. ఆయన వారిని నమ్మినాడు, మరి వీరి చేత బట్టలు నేసుకోవాలని, వారు చెప్పినట్లు “ఈ బట్టలు నాకు మాత్రమే కనబడతాయి” అని భావించి, వాళ్ళకు తన కోటలో ఒక గది ఇచ్చాడు. వారు సౌకర్యంగా మగ్గం (weaving loom) ఏర్పాటు చేసుకుని అక్కడ పనిచేయాలని చెప్పారు.

అయితే, సత్యం ఏమిటంటే, వారు బట్టలు నేయలేదు. వారు మాత్రం బట్టలు నేస్తున్నట్లు నటించారు. మూర్ఖుడైన రాజును ఇంకా దింపడానికి వారు బట్టలు నేస్తున్నట్లు ప్రదర్శన ఇచ్చారు. రాజుకు బట్టలు నేస్తున్నారో లేదో తెలుసుకోడానికి, కొద్ది రోజుల్లో రాజు తన మంత్రిని పంపి ఈ పరిస్థితిని తెలుసుకోవాలని అనుకున్నాడు.

మంత్రికి గదిలోకి వెళ్లి చూసినప్పుడు, ఏమీ కనబడలేదు. కేవలం మగ్గం మీద కొన్ని పొరలే ఉన్నాయి. కానీ, సత్యం తెలుసుకున్నా, మంత్రి పరిస్థితిని అర్థం చేసుకోలేకపోయాడు. అతనికి రాజు దగ్గర తన ఇష్టం కాకుండా సత్యాన్ని చెప్పడం భయంకరమైన పని అయింది. “నేను ఈ విషయం చెప్పినట్లైతే, రాజు తనను తెలివితక్కువవాడిగా భావిస్తాడు” అన్న భయంతో, మంత్రి "సంగతివాళ్ళు బట్టలు నేస్తున్నారు. అవి చాలా అందంగా ఉన్నాయి" అని చెప్పాడు.

రాజు కూడా తనను అవమానంగా అనిపించకుండా ఉండేందుకు, సత్యాన్ని స్వీకరించకుండా సీడీ తీసుకుని వెళ్లిపోయాడు. అంతేకాదు, రాజు కూడా ఈ వంతులోని బట్టలు చాలా అందంగా ఉన్నాయని చెప్పాడు.

తర్వాత, రాజురాణి పుట్టిన రోజు వచ్చింది. "సంగతివాళ్ళు" తమ పని పూర్తి చేసినట్లు చెప్పి, ఓ ఖాళీ పళ్ళెం పట్టుకుని రాజు వద్దకు వచ్చారు. ఆ పళ్ళెలో ఎలాంటి బట్టలు లేవు. కానీ, వారు ఈ పరిస్థితిలోనూ రాజు వద్ద అంగీకరించకుండానే "మీకు కొత్త బట్టలు నిమ్మిషమే వొస్తాయి” అని చెప్పారు.

అంతే కాదు, రాజు స్నానం చేసి, కొత్త బట్టలు కట్టుకున్నట్లుగా నటించారు. అప్పుడు, రాజు గారిని ఏనుగు మీద కూర్చోబెట్టి ఊరేగింపుకు బయలుదేరారు. అంతా అదురుగా ఉన్న సన్నివేశం! ప్రజలందరికీ రాజు బట్టలు లేకుండా కనిపించారు. అయినప్పటికీ, ఎవరూ మాట్లాడే ధైర్యం చేసుకోలేదు.

ఈ సన్నివేశం రాజు అసలు నిజాన్ని అర్థం చేసుకోవడానికి ఆలస్యమైంది. అప్పుడే, ఒక చిన్న పిల్లవాడు తన తల్లితో "ఎందుకమ్మా రాజు గారిని బట్టలు లేకుండా ఊరేగిస్తున్నారు?" అని అడిగాడు. తల్లి "ఆయన బట్టలు వేసుకున్నట్లు కనబడడం లేదు," అని చెప్పినప్పుడు విషయం అందరికీ అర్థమైపోయింది.

ప్రజలు గ్రహించగానే, వాళ్ళు గొల్లున నవ్వారు. రాజు తన మోసాన్ని గ్రహించాడు. ఆయన చాలా అవమానానికి గురయ్యాడు, ఎందుకంటే ఎవరూ ఆయనకు నిజమైన విషయాన్ని చెప్పలేకపోయారు.

ఈ వింత కథ చివరికి, "సంగతివాళ్ళు" తమ మోసం చేసినట్లుగా పారిపోయారు, మరియు రాజు అర్థం చేసుకున్నాడు. ఇకపై, రాజు తన భవిష్యత్తులో ప్రజలను నమ్మకం ఇవ్వడం మానుకుని, మరొకసారి తనవంతు మూర్ఖత్వానికి, సాహసానికి బదులు, ఏ క్రమంగా కూడా నమ్మే ప్రజలను ఎదురు చూడకుండా ఏదైనా నిర్ణయం తీసుకున్నాడు.