మతం సమ్మతం కాదు

శ్రీకృష్ణదేవరాయల ఆస్థానంలో తాతాచార్యులు అనే పండితుడు ఉన్నాడు. అతను స్మార్తులపై తీవ్ర అసహ్యం వ్యక్తం చేస్తూ, వారిని తన ముఖం చూడవద్దని ఉత్తరీయం (పంచె) కప్పుకునేవాడు. దీనివల్ల మిగతా పండితులకు కిట్టేటవుతుంది మరియు వారు తాతాచార్యులకు బుద్ధి చెప్పాలని కోరుకున్నారు.

రాయలవారికి ఈ ప్రవర్తన నచ్చక, తాతాచార్యుల ప్రవర్తనలో మంచిమార్పు తీసుకురావాలని రామకృష్ణుడిని కోరారు. రామకృష్ణుడు ఈ అవకాశాన్ని స్వీకరించి, తాతాచార్యులకు బుద్ధి చెప్పే ప్రయత్నం చేసేందుకు సిద్ధమయ్యాడు.

రామకృష్ణుడు తాతాచార్యుల ఇంటికి వెళ్లి, అతను తన ముఖం మీద ఉన్న ఉత్తరీయం కప్పుకోవడాన్ని గమనించాడు. రామకృష్ణుడు తన సంతోషాన్ని మరియు అమాయకత్వాన్ని వ్యక్తం చేస్తూ, “గురుదేవా! నేను మీ శిష్యుడిని కదా? నన్ను చూసి ఉత్తరీయం కప్పుకుంటున్నారు ఏమిటి?” అని అడిగాడు.

స్మార్తుల గురించి తన దృష్టిని వివరిస్తూ, స్మార్తుల ముఖం చూస్తే వారు మరుజన్మలో గాడిదలుగా పుట్టతారని చెప్పారు. రామకృష్ణుడు ఈ రహస్యం ఎవరికీ చెప్పకూడదని చెప్పి వెళ్లిపోయాడు.

మరుసటి రోజులు, రాయలవారు పండితులు, మంత్రులు సహా ఉయ్యానవనంలో గడుపుతుంటే, రామకృష్ణుడు అక్కడ గాడిదల గుంపును చూసి, సాష్టాంగ నమస్కారాలు చేసాడు. ఇది చూసి అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు.

రాయలవారు రామకృష్ణుడిని ప్రశ్నించగా, రామకృష్ణుడు: “ఈ గాడిదలు తాతాచార్యుల పూర్వజన్మలుగా ఉన్నారు. స్మార్తుల ముఖం చూడడం వల్ల వీరికి గాడిద జన్మ కలిగింది. నేను వీరిని నమస్కరించి, నా పాపాలను కాపాడుకున్నాను,” అని సమాధానం ఇచ్చాడు.

తాతాచార్యులు ఈ మాటలతో సిగ్గుతో తలవంచి, ముఖాన్ని ఉత్తరీయం కప్పుకునే అలవాటును ఆపేశాడు. రామకృష్ణుడి చమత్కారానికి అందరూ ఆనందించారు. రాయలవారు రామకృష్ణుడికి రహస్యంగా బహుమతులు ఇచ్చారు.