భార్యాభర్తల పందెం

ఒకప్పుడు ఒక ఊరిలో ఇద్దరు భార్యాభర్తలు ఉండేవారు. వారు చాలా గిరిగిరిగానో జీవించేవారు. భర్త రోజూ ఊరంతా తిరిగి బిచ్చం ఎత్తుకుని వస్తుండేవాడు. బిచ్చం తీసుకువచ్చినంత తినడం, వాహనం నడపడం , కష్టపడడం ఇలా ఏమీ పనికిరాని జీవితం. భార్య మాత్రం ఇంట్లో ఉండి, భర్తకు వండిపెట్టేది. ఆమె తన భర్తను ప్రేమించి, చాలా సరళమైన ఆహారం తయారుచేసేది, ఆ కష్టం ఉంటే కూడా, ఆమె తన భర్తకు మంచి పదార్థాలను వండాలని ఆశపడేది.

ఒకరోజు, భర్త తన బిచ్చం కార్యక్రమాన్ని పూర్తి చేసి, ఇంటికి తిరిగివస్తూ ఒక ఇంటివారినుండి బియ్యం దానం అందుకున్నాడు. భార్య ఆ బియ్యాన్ని చూసి చాలా ఆనందించింది, ఎందుకంటే ఆమెకు చాలా కాలంగా రొట్టెలు తినాలని కోరిక ఉండేది. అదీ, ఈ కొత్త బియ్యంతో ఆమె అద్భుతమైన రొట్టెలు చేయాలనుకుంది.

భర్త ఇంటికి వచ్చాక, భార్య అతనితో చెప్పింది, "ఈ బియ్యంతో రొట్టెలు చేసుకుని తినాలని నాకు ఎప్పటినుంచో కోరిక ఉంది. మనం ఈ బియ్యం వాడుకుని మంచి రొట్టెలు చేసుకుని, మన జీవితం కొంచెం భిన్నంగా తినాలని నాకు చాలా ఇష్టం." భర్త వెంటనే అంగీకరించాడు, "సరే, చేసేయి. మనం ఎప్పటికైనా ఈ రొట్టెలు తినవచ్చు."

అప్పటి నుంచి భార్య ఆ బియ్యాన్ని తీసి, పిండిగా మరిగించి, మూడు రొట్టెలు తయారుచేసింది. మొదటి రెండు రొట్టెలు వారు సంతోషంగా తినేసారు . అయితే, మూడవ రొట్టెపై తగాదా మొదలైంది.

భర్త అన్నాడు, "నేను కష్టపడి బిచ్చం ఎత్తుకుని వచ్చిన బియ్యంతోనే ఈ రొట్టెలు అయ్యాయి. అందువల్ల మూడవ రొట్టె నాకే చెందాలి."

భార్య వెంటనే అంగీకరించలేదు. ఆమె కాల్చిన రొట్టెలు కష్టపడి తన చేతుల్లోనే వం డినవిగా భావించింది. "కాదు," అని అంది. "నేను కష్టపడి రొట్టెలు చేసాను. ఈ రొట్టె నాకు చెందాలి."

,అలాగే వారి మధ్య వివాదం తీవ్రంగా మారింది. ఎంత వాదన చేసుకున్నా, వారు ఈ విషయం పై అంగీకరించుకోలేదు. చాలా సేపు వాదించిన తరువాత, వారిద్దరూ ఒక ఒప్పందం చేసుకున్నారు. వారు కళ్లు మూసుకుని, కదలకుండా పడుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నారు. ఇది ఒక ప్రక్రియగా, "ఎవరు మొదట కదిలితే, వారు ఓడిపోయినట్లు లెక్కించబడతారు," అని చెప్పారు. ఒప్పందం ప్రకారం, ఎవరు ముందు కదిలితే, ఆ వారు ఓడిపోతారని భావించి, మూడవ రొట్టెను వారి కన్నా వేరే వ్యక్తి తినాలి.

ఈ ఒప్పందం ప్రకారం, వారు చెరులో పడుకున్నారు. కానీ ఈ నిర్ణయంతో ఇద్దరు చాలా భయంగా, మనస్సు మరియు శరీరంతో కోరికలతో కటుకున్నా, వారు కదలకుండా ఉన్నారు. రాత్రి గడిచి తెల్లవారింది. పొద్దుమరిగి కూడా వారు కదలకుండా పడుకున్నారు.

ఇంతలో, చుట్టుపక్కలవాళ్లు వారి గుడిసె దగ్గర వచ్చి, వారి కదలకుండా వున్నా స్థితిని చూసి, వారు చనిపోయారని నిర్ణయించుకున్నారు. వారు అవి చూసి, శవయాత్ర చేస్తారని అనుకున్నారు. శవయాత్ర ప్రారంభమైంది, భార్యాభర్తలిద్దరినీ శ్మశానానికి తీసుకెళ్లడం ప్రారంభమైంది.

అప్పటికే వారి భయంతో, వారు వాక్యం లేకుండా ఉండిపోయారు. వారు ఒప్పందంలో అంగీకరించడాన్ని, బతకే కోసం అలాంటి ప్రక్రియలో కదలకుండా ఉండే విషయం అర్థం చేసుకోలేదు. వారి భయం ఎక్కువైంది. ఇప్పుడు, శవయాత్ర వారీచిత్తం ద్వారా శ్మశానానికి వారు తీసుకెళ్లిపోతున్నారు.

వారిని చితిమీద పెట్టి, నిప్పంటించారు. మంటలను చురుక్కున తగిలించి, విషయం ఎంత తీవ్రంగా ఉందో అర్థం అయ్యింది. అయినప్పటికీ, భార్య వెంటనే చటుక్కున లేచి, "అమ్మో," అని అరిచింది.

అప్పుడు భర్త కూడా లేచి, "నేనే గెలిచాను! నాకు రెండు, నీకు ఒకటి!" అని కేకలేశాడు. అతను గెలిచినట్లు, అభిమానం వ్యక్తం చేశాడు.

అప్పటికే శ్మశానంలో ఉన్న ముగ్గురు మనుషులు, ఈ భార్యాభర్తలు చనిపోయి దెయ్యాలుగా మారిపోయినట్టు అనుకుని, భయంతో అరుస్తూ పరుగు లంకించారు.